Είναι δύσκολο να είσαι αθλητής στην Ελλάδα.

Φέτος δεν ασχολούμαι και πολύ με τον αθλητισμό γιατί δεν προλαβαίνω λόγω διαβάσματος. Τέλος πάντων είδα τυχαία αυτή τη δημοσίευση παρακάτω.

 Ο ΥΓΡΟΣ ΣΤΙΒΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΗ

Εδώ και 2 μήνες η Θεσσαλονίκη βιώνει μία καταστροφή του υγρού στίβου.Το Ποσειδώνιο κολυμβητήριο είναι κλειστό ''λόγω αναβάθμισης των εγκαταστάσεων''(λεβητοστάσιο).Μια ολόκληρη πόλη στοιβάζεται στο Εθνικό κολυμβητήριο που χαροπαλεύει να μείνει ανοικτό με συνεχόμενες βλάβες να απειλούν την τελευταία ελπίδα των κολυμβητών.Όλα ξεκίνησαν με διαβεβαιώσεις ότι η κατάσταση είναι υπό έλεγχο και ότι γίνεται για το καλό του αθλήματος.Κανείς όμως δεν είδε το παγόβουνο.Το κονδύλιο για το έργο(περί τα 700000Ε) είχε εγκριθεί το 2004(αν δεν κάνω λάθος),κατόπιν θάφτηκε και ξαναβγήκε στην επιφάνεια το 2016.Τυχεροί που είμαστε!!!Έγινε μειοδοτικός διαγωνισμός και δόθηκε με την καταπληκτική τιμή των 200000Ε(περίπου).Έχουμε ρέντα πλησιάζει πρωτοχρονιά!!!Θα τελειώσει σε 8 μήνες(240 ημέρες) αρχομένης από 1.8.2016,είπαν!!!.Απίστευτη απόδοση για στοίχημα!!!Εδώ ο εργολάβος,εκεί ο εργολάβος...που στο καλό είναι???Κι ανοίγει η κουρτίνα και βγαίνει ο εργολάβος. Τζακ-ποτ!!!Εκτιμάει το έργο και υπογράφει...Μάλλον δε γνωρίζει που βάζει την υπογραφή του...ή γνωρίζει πολύ καλά......εκ των προτέρων???Το "έργο"(φαρσοκωμωδία) ξεκινάει περί τα μισά του Σεπτέμβρη(αφού ξεπεράστηκε το τεράστιο πρόβλημα μεταφορικού μέσου που καθυστερούσε την έναρξη!!!).Έρχονται τα παιδιά(ωχ συγγνώμη...συνεργείο)και βγάζουν το λέβητα και τις σωληνώσεις.Μεγάλη επιτυχία με τεράστιο κόστος!!!Εξαφανίζονται μετά την "επίπονη εργασία" γιατί "τυχαία" ανακάλυψαν ότι ένα κομμάτι του έργου δεν συμπεριλαμβάνεται στον "καλά και με ακρίβεια" δηλωθέν προυπολογισμό. Ούτε λίγο ούτε πολύ αφαίρεσαν το μηχανοστάσιο,νέκρωσαν την πισίνα και βρίσκοντας μία φτηνή "απρόσμενη'' δικαιολογία κατέφυγαν στη λύση της διακοπής των εργασιών και στην προσφυγή στη "δικαιοσύνη" κρατώντας αιχμάλωτους όλους τους αθλητές του υγρού στίβου και παγώνοντας τη ρήτρα του 8μήνου για την ολοκλήρωση του έργου.Από την άλλη πλευρά(τι απρόσμενο ρε παιδί μου!!!)το γηρασμένο Εθνικό κολυμβητήριο δεν άντεξε τον όγκο των αθλητών και κατέρρευσε(game over η 50άρα πισίνα για 2 εβδομάδες)με αποτέλεσμα οι αθλητές να στοιβάζονται στην 25άρα πισίνα των 6 διαδρομών(έτοιμη να καταρρεύσει κι αυτή)και να τρέχουν για 1 ώρα προπόνησης στο κολυμβητήριο της Νεάπολης,το πόλο να χάνει τη έδρα του και οι γονείς να προσπαθούμε να σώσουμε τα ήδη χαμένα!!!
Ύστερα απ'όλα αυτά εξηγήστε μου,ως λογικά σκεπτόμενοι άνθρωποι,που είναι η δυσκολία να καταλάβει κάποιος ότι με 200000Ε δουλειά δε θα γίνει,ότι μονίμως θα βρίσκονται δικαιολογίες για διακοπή,ότι το Εθνικό θα καταρρεύσει,ότι έπρεπε να βρεθούν εναλλακτικές λύσεις(δημοτικά κολυμβητήρια)...?Ποιος δέχτηκε έργο με 200000Ε χωρίς να αναρωτηθεί πως και πότε θα ολοκληρωθεί?Γιατί κανείς δε προνόησε όλα αυτά ψάχνοντας για plan B(κολυμβητήρια δημοτικά π.χ.)?
Δεν είμαι ο αρμόδιος να βρω υπεύθυνους ή ανεύθυνους,γιατί ως γνωστό στην Ελλάδα υπάρχουν χιλιάδες απ'αυτούς,όπως φυσικά και χιλιάδες "θεατές" που το μόνο που κάνουν είναι να ασκούν την "κριτική του καφενείου" χωρίς να λαμβάνουν επίσημα θέση κρυμμένοι πολύ καλά στον μικρόκοσμό τους.Το μόνο που κάνω είναι να εκφράζω επιτέλους δυνατά τις σκέψεις μου ως βετεράνος κολυμβητής,ως γονιός που βλέπω τους κόπους του παιδιού μου να χάνονται λόγω της ανικανότητας κάποιων(ηθελημένης ή μη),ως λάτρης του υγρού στίβου και πάνω απ'όλα ως νοήμων άνθρωπος του οποίου τη νοημοσύνη την ποδοπατούν.Ας σταματήσουν οι συζητήσεις της καφετέριας,ας βοηθήσουμε ο καθένας με τον τρόπο του,ας τους ταρακουνήσουμε.Κοινοποιήστε το,διαδώστε το,προσπαθήστε τουλάχιστον.Όλοι μαζί κάτι θα καταφέρουμε.Αλλιώς ο υγρός στίβος θα τελειώσει για μια χούφτα ανίκανους.
Εγώ ήδη το έδωσα το θέμα στα ΜΜΕ(σήμερα αναρτήθηκε στο voria.gr).Θα πει κάποιος,"σιγά τ'αυγά".Δε πειράζει τουλάχιστον κάτι έκανα και θα συνεχίζω να προσπαθώ με όποιο τρόπο μπορώ γιατί απλά βαρέθηκα να είμαι θεατής,βαρέθηκα να με θεωρούν ηλίθιο και πάνω απ'όλα γιατί αγαπώ τον υγρό στίβο και όσο περνάει από το χέρι μου θα τον προστατέψω.


Ούτως ή άλλως όποιος "έχει μετρήσει αμέτρητα πλακάκια" και "το άρωμα του είναι το χλώριο" γνωρίζει καλά...

Συγνώμη αν σας κούρασα...αλλά νομίζω ότι έπρεπε κάπου να τα πω. Διαδώστε το.


Ότι και να πω νομίζω είναι λίγο. Ας προσθέσω, όμως, ότι οι εργασίες ξεκίνησαν μια βδομάδα αφού έκλεισε το κολυμβητήριο παρόλο που ήταν προγραμματισμένες να ξεκινήσουν από τον Ιούλιο και αυτό επειδή περίμεναν τους επισήμους να γυρίσουν από τις διακοπές τους.



Ας κάνουμε έναν απολογισμό, λοιπόν, Η κολύμβηση φέτος περνάει κρίση στη Θεσσαλονίκη. Ο στίβος τα ίδια μιας και στο καυτατζογλιο το στάδιο είναι σε τραγική κατάσταση και κανείς δεν ασχολείται με τη συντήρηση των εγκαταστάσεων. Για την ποδηλασία δεν χρειάζεται να πω κάτι, απλά οι οδηγοί δεν σέβονται καθόλου τους ποδηλάτες. Ο πρωταθλητισμός στην Θεσσαλονίκη αργοπεθαίνει αλλά κανείς δεν νοιάζεται γιατί δεν είναι ποδόσφαιρο. Και μετά θέλουμε να τα πηγαίνουμε καλά στους διεθνής αγώνες ενώ δεν έχουμε καν αξιοπρεπής εγκαταστάσεις.

Αντίθετα, όταν καταφέρνει κάποιος Έλληνας αθλητής να πάρει κάποια διάκριση όλοι λέτε τα καταφέραμε, βγήκαμε πρώτοι κλπ. Εσείς τα καταφέρατε ή αυτός; Λέτε μας έκανες περήφανους. Εσύ για ποιο λόγο να αισθάνεσαι περήφανος; Σε τι τον βοήθησες; Όλα μόνος του δεν τα έκανε με τη βοήθεια του προπονητή και της ομάδας του; Τον βοήθησε σε τίποτα το κράτος ή η πολιτεία μέσω της κοινωνίας; Όλοι σας αδιαφορείτε συνεχώς για τους αθλητές και τα αθλήματα τους επειδή δεν είναι ποδόσφαιρο. Επειδή το παιχνίδι που κλοτσάς τη μπάλα είναι "καλύτερο" από όλα τα άλλα. Αδιαφορείτε, λοιπόν, για τα υπόλοιπα αθλήματα, που πολλά από αυτά δεν ξέρετε καν ότι υπάρχουν (η αλήθεια είναι ότι πριν τους Ολυμπιακούς και εγώ δεν ήξερα μερικά) αλλά αν κάποιος Έλληνας πετύχει σημαντική επίδοση και διάκριση τότε όλοι αισθάνεστε περήφανοι. Αν έχουμε τελικά κάτι σαν κράτος αυτό είναι υπερβολική υπερηφάνεια! (δεν το είπα για καλό)

Ξέρετε πως είναι να είσαι αθλητής; Να λιώνεις 364 μέρες το χρόνο για να χαρείς τη μία; Και τελικά τι;
Όλοι σε συγχαίρουν για το μετάλλιο, αλλά κανείς για το ξύπνημα σου τα ξημερώματα για να πας προπόνηση. Όλοι σε συγχαίρουν για το ρεκόρ, αλλά κανείς δεν σε εκτιμά όταν πας για προπόνηση και χάνεις κάποιο πάρτυ. Όλοι σε επαινούν για τα καλά αποτελέσματα, αλλά κανείς δεν ξέρει οτι δουλεύεις για αυτά από την πρώτη μέρα που μπήκες στον πρωταθλητισμό. Δεν ξέρουν πόση προετοιμασία χρειάζεται για έναν κι μόνο αγώνα, Μήνες και μήνες ξοδεύοντας ώρες ατελείωτες, σκαμπανεβάσματα, νεύρα, δάκρυα... Οι περισσότεροι βλέπουν μόνο το αποτέλεσμα, αλλά δεν έχουν ιδέα πόσο πολύ έχεις δουλέψει πάνω σε αυτό. Δεν καταλαβαίνουν οτι το καλοκαίρι σου ξεκινάει τον Αύγουστο... Λιγοι θα καταλαβουν πραγματικα...!




Σχόλια