street art- Η τέχνη του δρόμου

Υπάρχει ένα ρητό που λέει ότι αν μια περιοχή αλλά κυρίως μια μεγαλούπολη έχει τους τοίχους της γραμμένους και μουτζουρωμένους τότε είναι υγιής γιατί υπάρχει υγιής αντίδραση. Εννοείται ότι δεν μιλάμε για βρομιές και μουτζούρες αλλά για την τέχνη του δρόμου η οποία έχει αιώνες ζωής και συνεχίζει να αναπτύσσεται. Η κορύφωση της ήταν την εποχή των 90ς. Αυτή, λοιπόν, η λεγόμενη street art αναπτύσσεται σε δημόσιους χώρους και έχει πολλές μορφές.
Αποτελείται από μουσική (κυρίως hip-hop και rap αλλά και πιο απλή), graffiti, skateboarding, rollers, street dance, bmx.

Τα graffiti μπορούν να γίνουν και σε τοίχους και σε δρόμους. Τα πιο γνωστά είναι αυτά που γίνονται σε τοίχους. Άλλα είναι φτιαγμένα για να μεταφέρουν κάποιο μήνυμα ενώ άλλα είναι απλά ότι έχει στο μυαλό του ο καλλιτέχνης.
Η πρώτη και κυρίως μορφή του street art είναι αυτή που ξέρουμε όλοι τα graffiti. Ακολουθούν wheat pasting, sticker bombing, stencil graffiti, poster art(γνωστή σαν καλλιτεχνική παρέμβαση ή απλά σαν παραποίηση αντικειμένων).





 Τα graffiti που γίνονται στο δρόμο είναι πιο γνωστά σαν street graffiti 3D και συνήθως φαίνονται πολύ αληθινά.Για τα υπόλοιπα δεν χρειάζεται να πω κάτι. Είναι πολύ γνωστά σε όλους μας.

Επίσης τα graffiti έχουν χρησιμοποιηθεί σαν μια μορφή έκφρασης κοινωνικοπολιτικών και πολλές φορές επαναστατικών απόψεων και είναι απόλυτα συνδεδεμένα με πολυάριθμα γεγονότα της ιστορίας σε διάφορες χώρες.
τις τελευταίες δεκαετίες οι δημιουργοί και τα παραδείγματα έχουν γίνει χιλιάδες και χρησιμοποιούν κλασικές τεχνικές ή επινοούν δικές τους για να επικοινωνήσουν με το κοινό.

Οι μουσικοί του δρόμου εξηγούν ότι προτίμησαν ή αναγκάστηκαν να ασχοληθούν με μια μουσική ελεύθερη, απομακρυσμένη από στερεότυπα (ναι καλά), με σκοπό να αφυπνίσουν τα πλήθη. Το σίγουρο είναι ότι εμπλουτίζουν την καθημερινότητα μας επαναφέροντας μια ατμόσφαιρα πρότερων γοητευτικών δεκαετιών. Η μουσική για αυτούς πηγάζει από την ελευθερία της ψυχής και την αγάπη για επαφή. Κανένας από αυτούς δεν βάζει ταμπέλες, όρια και κριτήρια. Τα έσοδα τους δεν μπορούν να μετρηθούν, ούτε να φορολογηθούν αλλά είναι σίγουρο ότι υπάρχουν λύσεις για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που έχουν χωρίς να εκδιωχθούν από τους δρόμους. Σίγουρα κανείς μας δεν θέλει να σταματήσουν. Είναι άνθρωποι φιλόξενοι που αγαπούν την τέχνη και χαίρονται να δημιουργούν. Δεν ζητάνε εισιτήριο για να τους ακούσεις και πολλές φορές αισθάνονται ικανοποίηση όταν απλά μαζεύεται πολύς κόσμος γύρω τους ή έχουν την ευκαιρία να παίξουν μαζί με άλλους πλανόδιους μουσικούς που έτυχε να είναι στην ίδια περιοχή. και φυσικά σε καμιά περίπτωση αυτοί δεν παίζουν για να τους λυπηθείς και να τους αφήσεις λεφτά. Εννοείται ότι έχουν ανάγκη τα χρήματα αλλά δεν θέλουν να τους λυπάσαι την ώρα που κάνουν κάτι που γουστάρουν.


 




Το street dance είναι αναφέρεται σε στυλ χορού που αναπτύχθηκε έξω από τα στούντιο χορού. Συχνά είναι αυτοσχεδιαστικού και κοινωνικού χαρακτήρα ενθαρρύνοντας την αλληλεπίδραση και την επικοινωνία με τους θεατές και άλλους χορευτές.










Το skateboard ξεκίνησε και αυτό από την Αμερική (οι Αμερικάνοι είναι πρώτοι σε όλα) στην Καλιφόρνια από μια παρέα σερφάδων που ξεκίνησαν να κάνουν σε άδειες εγκαταλελειμμένες πισίνες. Δεν υπολόγιζαν τίποτα και δεν είχαν κανόνες. Απλά επινοούσαν συνεχώς νέα κόλπα. Δεν είναι τυχαίο που λέγεται σερφινγκ του δρόμου άλλωστε.
Τα bmx είχαν σχεδιαστεί αρχικά για τα παιδιά που θέλανε να αντιγράφουν τους σταρ του motocross εκείνης της εποχής (1963-1970). Με το καιρό εξελίχθηκε αφού τα παιδιά μαζευόντουσαν σε χωμάτινα άλματα και πίστες και έγινε πιο ανταγωνιστικό και με το καιρό εξελίχθηκε όπως το βλέπουμε σήμερα.




Σχόλια