Εκδρομή στο Bansko (vlog)

Έχω καρό να ανεβάσω κάτι. Η αλήθεια είναι ότι έχω γράψει μερικά blogs αλλά δεν ξέρω αν αξίζει να ανεβούν. Αυτή τη φορά δοκίμασα κάτι διαφορετικό. Έγραψα ένα vlog για να περιγράψω την 3ήμερη για σκι με την παρέα.

Και Έφτασαν τα Χριστούγεννα. Τι πιο λογικό από το να πάμε 3ήμερη ενώ έχουμε διάβασμα για τις πανελλήνιες; Έτσι, λοιπόν, αφού επηρέασα τη παρέα αρχίσαμε τα σχέδια για την εκδρομή. Δυστυχώς ο τρίτος της παρέας δεν μπόρεσε να έρθει για λόγους που δεν χρειάζεται να αναφέρουμε και τελικά πήγαμε 2 άτομα. Τι να πω άλλο; Ξυπνήσαμε το πρωί της πρώτης μέρας στις 4:30 για να πάρουμε το λεωφορείο. Ταξιδέψαμε, περάσαμε τα σύνορα με την εξελιγμένη ασφάλεια και φτάσαμε στο χωριό. Στα σύνορα ο αστυνομικός είδε απλά ότι έχουμε ταυτότητα και μας άφησε να περάσουμε, ούτε την διάβασε, ούτε ρώτησε αν ήμαστε ανήλικοι για να ελέγξει υπεύθυνες δηλώσεις, ούτε τίποτα. 

Τελικά φτάσαμε στο ξενοδοχείο, αφήσαμε τους σάκους στον ειδικό χώρο (τον διάδρομο) επειδή τα δωμάτια δεν ήταν έτοιμα και ετοιμαστήκαμε για σκι. Αφού επιβιώσαμε γυρίσαμε μεσημέρι πλέον στο ξενοδοχείο. 

Πάω να μπω ενώ φοράω τις μπότες του σκι και με λέει

-Για να μπεις μέσα πρέπει να αφήσεις τις μπότες στο ski room

-Οκ, που είναι το σκι ρουμ;

-Για να στο δείξω πρέπει να κάνεις check-in

-Μα οι σάκοι είναι μέσα στο ξενοδοχείο.

-Δεν θα μπεις μέσα με τις μπότες!

Ε να μη τα πολυλογώ τα καταφέραμε. Και τη κράτηση κάναμε, και το ski room βρήκαμε, και στο δωμάτιο πήγαμε, όλα με πρόγραμμα.

Απόγευμα, καιρός για πισίνα, σάουνα και γενικά ώρα να χαρούμε τις ανέσεις του ξενοδοχείου. Το βράδυ έξοδος και την επόμενη μέρα "φτου" και απ' την αρχή.

Μη λέμε πολλά.  Το φαγητό δεν είναι σαν της Ελλάδας, εμείς έχουμε καλύτερο αλλά δεν φταίνε αυτοί που εμείς έχουμε συνηθίσει διαφορετικά. Η νυχτερινή διασκέδαση και τα κλαμπς είναι 30 χρόνια πίσω, σαν να βγαίνεις από έγχρωμη ταινία των 80ς. Λίγο η διακόσμηση, λίγο η μουσική, λίγο τα σόου, όλα λίγο πολύ προσφέρουν ένα ξεπερασμένο για μας κλίμα. Και ενώ τη μέρα ακούς διάφορες γλώσσες, την νύχτα ακούς μόνο ελληνικές. Καθόλου περίεργο θα λεγα. 

Αυτά για τη διασκέδαση. Όσον αφορά το σκι είναι πολύ προχωρημένοι. Θα δεις την τελευταία λέξη της τεχνολογίας στα lift και τον εξοπλισμό. Επίσης υπάρχουν πολλά sale σε διάφορα σημεία του χιονοδρομικού κέντρου. Εκεί θα δεις σκιερς όλων των επιπέδων και αυτό γιατί υπάρχουν πολλές πίστες με διαφορετικό βαθμό δυσκολίας. Εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι εκτός από το ότι είχε φωτογράφους σε πολλά σημεία, κάθε μέρα ήταν και μια διαφορετική μασκότ που έκανε βόλτες στη βάση του χιονοδρομικού και έβγαινε φωτογραφίες με το κόσμο.

Και έφτασε η μέρα της επιστροφής! Λίγο σκι το πρωί, επιστροφή στο ξενοδοχείο, καθιερωμένη υπομονή για το λεωφορείο στην είσοδο του ξενοδοχείου και ένα μεγάλο ταξίδι. Αυτή τη φορά γυρνάμε με ένα μικρό λεωφορειάκι και πολλά άτομα μέσα από άλλα 2 γκρουπ ενώ στο πηγαιμό ήμασταν αραχτοί στο πούλμαν. Δεν πειράζει, όμως, γιατί είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε και άλλα άτομα και να κάνουμε χαβαλέ. Εγώ προσωπικά ένιωθα σαν να γυρνάω από 5ήμερη.

Και επειδή τα πράγματα δεν πάνε πάντα τέλεια για όλους στο γυρισμό ήταν και ένας τύπος με σπασμένο χέρι. Αυτός ήρθε στο Bansko με ταξί και βρήκε το πούλμαν μας για να γυρίσει Ελλάδα. ταν έφτασε μαζί μας Θεσσαλονίκη πήρε ξανά ταξί για σταθμό (ή ίσως και λεωφορείο δεν είμαι σίγουρος) και από εκεί θα πήγαινε Αθήνα για να κάνει εγχείρηση στο χέρι του. Του  ευχηθήκαμε καλή ανάρρωση και πήγαμε σπίτι μας.

Ίσως να έκανα αυτό το blog λίγο βαρετό, ίσως να έπρεπε να γράψω πιο αναλυτικά κάποια πράγματα ή ίσως πιο περιληπτικά. Όπως και να έχει την επόμενη εκδρομή θα την έχω σε βίντεο που είναι πιο συναρπαστικό. Από αυτή. το μόνο που έχω σε εικόνα είναι οι 3 μέρες στο χιονοδρομικό.

Το βίντεο σε μερικά σημεία λαγκάρει και αυτό γίνεται λογικά από την χαμηλή θερμοκρασία στο βουνό. Δεν έχει πολύ αδρεναλίνη και είναι σαν ντοκιμαντέρ αλλά το έκανα έτσι για να δείξω πως είναι τα πράγματα εκεί πάνω.