Πως είναι να ζεις χωρίς smartphone το 2017

Τον τελευταίο καιρό κρατάω κλειστό το "έξυπνο" κινητό και κυκλοφορώ με μια "μπακατέλα" απλά για να έχω κάτι να παίρνω τηλέφωνο. Από τότε που το ξεκίνησα ανακάλυψα πόσο μεγάλη είναι η μέρα και θυμήθηκα τις καλοκαιρινές διακοπές, τότε που είμαστε όλη τη μέρα με παρέα.





Πως είναι, όμως, πραγματικά να ζεις χωρίς αυτό;

Να μην κοντεύεις να πάθεις καρδιακό επεισόδιο κάθε φορά που πέφτει ή πάει να πέσει γιατί απλά το παλιό παραδοσιακό κινητό με τα κουμπάκια δεν παθαίνει τίποτα. Να μη φοβάσαι μήπως βραχεί και χαλάσει γιατί εκείνα τα παλιά κινητά ακόμη και αν χαλάσουν η αξία τους είναι πολύ μικρή. Και ύστερα δεν φοβάσαι μήπως στο κλέψει κάποιος γιατί κανείς δεν θα επιθυμήσει να κλέψει ένα τέτοιο. Πέρα από αυτά χωρίς αυτό δεν είσαι όλη την ώρα συνδεδεμένος στο ίντερνετ να βλέπεις ειδοποιήσεις, κάνεις υπομονή μέχρι να πας σπίτι, να ανοίξεις τον υπολογιστή και μετά να δεις ποιος μπορεί να σου έστειλε μήνυμα. Αν θυμάσαι την παιδική σου ηλικία θα ξέρεις ότι όταν περιμένεις κάτι πολύ και ανυπομονείς το εκτιμάς περισσότερο. Επίσης δεν σνομπάρεις την υπόλοιπη παρέα βλέποντας τις ειδοποιήσεις του κινητού σου. Ας αφήσουμε πίσω τις στιγμές με τη παρέα. Όταν βλέπεις ένα εντυπωσιακό θέαμα σίγουρα το πρώτο που κάνεις είναι να το τραβήξεις φωτογραφία ή βίντεο. Αν, όμως, δεν το κάνεις και τα παρακολουθήσεις και τα απολαύσεις θα τα θυμάσαι ακόμη καλύτερα και από τις πιο ποιοτικές φωτογραφίες. Οκ θα μου πεις αυτό είναι θέμα χαρακτήρα και δεν έχει σχέση με το τι κινητό έχεις. Εντάξει, λοιπόν, το δέχομαι. Από την άλλη μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για να τραβήξεις τον ενδιαφέρον. Τι θέλω να πω; Έστω ότι είσαι έξω με κάποιο άτομο και αυτό ασχολείται όλη την ώρα με το "έξυπνο" κινητό του, βλέπεις ότι του έρχονται ειδοποιήσεις αλλά δεν ξέρεις τι μπορεί να είναι. Αν σου έρθει εσένα, όμως, μια ειδοποίηση έστω και στημένη τότε αυτό το άτομο θα αναρωτιέται ποιος να είναι και θα ασχοληθεί μαζί σου. Γιατί αντικειμενικά τώρα ποιος θα στείλει sms αργά το βράδυ, και εννοείται αυτά τα κινητά δέχονται μόνο sms.




Που το πάω; Δεν σε λέω να πάρεις ένα κινητό με πλήκτρα, σε λέω να ξεκολλήσεις από την οθόνη. Ναι μπορεί να έχεις 422 φίλους στο facebook. Ναι, μπορεί να μιλάς με όλους καθημερινά, αλλά αν όχι κανένας τότε οι περισσότεροι δεν σε ξέρουν πραγματικά, και όλοι είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι από κοντά. Και έτσι χάνεται η face to face επαφή, δεν βλέπεις τα μάτια του άλλου, παρά μόνο το όνομα του στο πάνω μέρος της οθόνης και δεν μπορείς να ξέρεις πως πραγματικά αισθάνεται όταν του μιλάς. και συνεχώς κοινοποιούμε με φωτογραφίες και βίντεο τις καλύτερες στιγμές μας αλλά χάνουμε το νόημα, το νόημα του να ζεις αυτές τις στιγμές. Μπορείς να είσαι δίπλα στους φίλους σου και να είναι και αυτοί δίπλα σε σένα. Αντίθετα κανείς δεν είναι δίπλα σου μέσα από την οθόνη. Και ναι κοινοποιείς τις εμπειρίες σου μέσα από το κινητό και νιώθεις χαρούμενος αλλά δεν είναι το ίδιο με το να τις ζεις με τη παρέα σου αδιαφορώντας ακόμη και για την ύπαρξη αυτού που ονομάζεις κινητό. Αν μπορεί να ονομαστεί κινητό, είναι κάθε άλλο εκτός από αυτό. Και να μιλάς μέσα από το κινητό γιατί; Βγες έξω και πιάσε συζήτηση με έναν άγνωστο, κανείς δεν θα σε πει τρελό, είναι όλοι απασχολημένοι με τα κινητά τους. Έχεις δίκιο και αυτός ο άγνωστος είναι απασχολημένος με αυτό. Δώσε του, λοιπόν, μια αφορμή να το κλείσει. Έχεις σκεφτεί ότι θυμάσαι καλύτερα το φόντο του κινητού σου από τα μάτια του φίλου σου; Και τώρα τι; συνεχίζεις να διαβάζεις αυτό το blog από το να βγεις έξω; Τουλάχιστον σκέψου πως μπορείς να παίξεις με ένα παιδί χωρίς να χρησιμοποιήσεις κινητό, τάμπλετ ή υπολογιστή. Τότε (κλείσε τα μάτια σου) είμαστε γενιά "ηλιθίων", έξυπνα κινητά και χαζοί άνθρωποι. Κάνουν αυτά που δεν μπορούμε εμείς. Σίγουρα δεν μπορούμε; Διάβασε και αυτό. Κοίτα το κινητό σου και απενεργοποίησε το. Μια σύνδεση χρειάζεσαι και αυτή είναι με έναν άνθρωπο. Να τον αγγίζεις, να τον κοιτάς, να είναι αληθινός! Και τελικά δεν θα χρειάζεται να του γράφεις τι έκανες σήμερα γιατί ήταν δίπλα σου. (Εννοείται ότι δεν είναι απαραίτητο να είναι ένας αλλά έτσι με βόλεψε να το γράψω) Και τώρα σκέψου πόσα πράγματα έχασε επειδή κοιτούσες αυτό το κινητό. Τη στιγμή που αποφασίσεις να το κλείσεις θα καταλάβεις τι πραγματικά σημαίνει διασκέδαση και θα ζήσεις αξέχαστες εμπειρίες. Και ναι θα ρωτήσεις τι πειράζει αν ασχολούμαι με το κινητό ενώ έχω παρέα και μιλάμε ταυτόχρονα; Ε και εγώ θα σε ρωτήσω αν έχετε αλλάξει κανένα βλέμμα. Ξεκίνα να δίνεις στους ανθρώπους αγάπη και όχι like. Βγες στο πραγματικό κόσμο και άσε τους πειρασμούς στο σπίτι. Σταμάτα να διαβάζεις αυτό το blog και κάνε κάτι.


Σχόλια

  1. Μπράβο βρε Νίκο! Ελπίζω να ξυπνήσουν και να προβληματιστούν όλο και περισσότεροι της γενιάς σου και μεγαλύτεροι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ, χαίρομαι να βλέπω και να ακούω θετικά σχόλια.

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου