Τα σταράκια έχουν την δική τους ιστορία.

Δεν ξέρω αν υπάρχει νόμος που να γράφει ότι τα σταράκια πρέπει να είναι σχισμένα.... Ίσως και να υπάρχει. Είναι και εθιστικά αν σκεφτείς ότι αν πάρεις ένα ζευγάρι σίγουρα μετά από λίγο θα έχεις την επιθυμία να πάρεις άλλο ένα σε άλλο χρώμα. Και όσο και αν σου φαίνεται περίεργο και αυτά κρύβουν στις σόλες τους ολόκληρες ιστορίες. Έχουν περπατήσει αμέτρητα χιλιόμετρα, έχουν φορεθεί με άπειρους συνδυασμούς ρούχων, έχουν τρέξει, έχουν παίξει μπάλα, έχουν βραχεί. Έχουν ανεβεί βουνά και βράχια, έχουν περπατήσει στην άμμο, ακόμη και σε λιβάδια και πόλεις. Οπότε δεν είναι περίεργο που σκίζονται. Φυσικά, όμως, μετά δεν μπορείς να τα πετάξεις έτσι απλά, θα τα κρατήσεις μέσα στη ντουλάπα σου γιατί έχετε περάσει πολλές στιγμές μαζί. Ας μη ξεχνάμε πως αποτελούν πάντα πρώτη σου επιλογή. Ίσως να φταίει που είναι φθηνά, ίσως το γεγονός ότι ταιριάζουν με όλων των ειδών τα ρούχα,ίσως επειδή είναι άνετα, ίσως το γεγονός ότι πιάνουν λίγο χώρο στο σάκο σου ή ίσως αυτή η απλότητα και μοναδικότητα πουν έχουν. Μόνο όμορφες στιγμές μπορείς να θυμηθείς με αυτά. 
Προσπάθησε να θυμηθείς και συ τι έχεις περάσει με αυτά, καλοκαίρια, μπαράκια και ατέλειωτα γούστα, μεθύσια και χορούς, ποδόσφαιρο και μπάσκετ, ξέγνοιαστες εφηβικές στιγμές.

Και ποιος δεν αγαπάει αυτά τα παπούτσια; Μπορεί να μην είναι τίποτα άλλο παρά μόνο πανί και καουτσούκ, μπορεί να σκίζονται και να λερώνονται αλλά όλοι τα αγαπάμε. Φοριούνται παντού και με τα πάντα. Ακόμη και στο κόκκινο χαλί έχουν φορεθεί (με την Christen Stewart). Πόσοι γνωρίζουν, όμως την ιστορία τους; Πως γίνεται από εκεί που φοριόταν μόνο από μπασκετμπολίστες του ΝΒΑ να έγινε must της grunge σκηνής με τον Kurt Cobain και από εκεί που συμβόλιζε το underground και το αντισυμβατικό τώρα να έχει γίνει τόσο mainstream;


Ακόμη και ο τρόπος κατασκευής τους είναι πανέξυπνος. Σίγουρα θα έχεις παρατηρήσει τις δύο τρύπες στο πλάι. Έχεις να αναρωτηθεί γιατί βρίσκονται εκεί; Εκτός από το να επιτρέπει στο πόδι να αναπνέει όταν δεν φοράει κανείς κάλτσες, προορίζεται για να χρησιμοποιηθεί ως πέρασμα για τα κορδόνια και να δένεται έτσι το παπούτσι γύρω από το πόδι. Αυτή η μέθοδος "bar lacing" επιτρέπει να κάνετε το παπούτσι σας πιο σφικτό. Σύμφωνα με αυτή λύνετε τις 2 πρώτες σειρές με τρύπες από πάνω. Στη συνέχεια τραβήξτε το ένα κορδόνι και περάστε το στη πρώτη τρύπα κοντά στα δάχτυλα του ποδιού. Βάλτε το πάλι στην άλλη τρύπα. Πάρτε το κορδόνι και περάστε το από την αντίθετη τρύπα, μετά πάρτε το άλλο άκρο του και περάστε το από την ίδια τρύπα. Αφού πάρετε τα κορδόνια μαζί συνεχίστε να τα περνάτε σταυρωτά από τις υπόλοιπες τρύπες.

Ας πούμε και την ιστορία μιας και ξεκινήσαμε
Αρχικά η εταιρία converse ιδρύθηκε το 1908 από τον Marquis Mills Converse Στη Μασαχουσέτη των ΗΠΑ και πωλούσε μόνο γαλότσες και εποχιακά παπούτσια. Τα all star τα εμπνεύστηκε όταν γλίστρησε από μια σκάλα και σκέφτηκε ότι θα ήταν πολύ λειτουργικό ένα παπούτσι με σόλα από καουτσούκ. Μέχρι το 1918 η εταιρία έφτασε να κατασκευάζει γύρω στα 20.000 ζευγάρια ημερησίως.
Το 1918 ο μπασκετμπολίστας Chuck Taylor  ξεκίνησε να τα φορά και το 1921 προσλήφθηκε από την εταιρία. Ο Τσακ μέσα σε ένα χρόνο βελτίωσε το παπούτσι και το έφερε πιο κοντά στις ανάγκες ενός μπασκετμπολίστα. Πρόσθεσε και το στρογγυλό patch στον αστράγαλο και σιγά σιγά ήρθε η καθιέρωση. Από το 1918 μέχρι το 1990 η εταιρία προμήθευε με παπούτσια τους παίκτες του ΝΒΑ. Δέκα χρόνια μετά την πρόσληψη του Τσακ στην converse μπήκε το όνομα του πάνω στο παπούτσι(όσοι έχετε παπούτσι all star κοιτάξτε τι λέει στο πλάι). Κατά τη διάρκεια του β' παγκοσμίου πολέμου ο Τσακ ήταν προπονητής της φυσικής κατάστασης του αμερικανικού στρατού και όλοι οι στρατιώτες φορούσαν all star για την εκπαίδευση τους.
Κατά τη δεκαετία του 1950 και μετά όλοι φορούσαν all star. ο αποκορύφωμα ήταν με τον Kurt Cobain και τους nirvana που τα έκαναν σήμα κατατεθέν και δικό τους και της υποκουλτούρας αυτής. Έτσι τη δεκαετία του 90 (η αγαπημένη μου) που οι παίκτες του ΝΒΑ ξεκίνησαν να φορούν nike, όλη η νεολαία άρχισε να φοράει σταράκια με σκισμένα τζιν και φαρδιά πουκάμισα ή κοντομάνικα.
Πως έγιναν, όμως, τόσο mainstream; Η αλήθειας είναι ότι η βιομηχανία της μόδας ουσιαστικά ανακυκλώνει, δεν δημιουργεί κάτι εκ νέου. Απλά τα διαμορφώνει στα μέτρα της εποχής. Και ουσιαστικά αυτή η βιομηχανία καθορίζει το τι θα φορέσουμε είτε το θέλουμε είτε όχι, όσο κουλτουριάρηδες, εναλλακτικοί και αντι-συμβατικοί είμαστε. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες όλο και περισσότεροι διάσημοι συνηθίζουν να τα φορούν στις εμφανίσεις τους. Αναμενόμενο ήταν, λοιπόν, να αρχίσουν να τα φορούν όλοι.


Σχόλια