Ένας προπονητής δεν είναι απλά ένας προπονητής.

Λένε να φροντίζεις να έχεις γύρω σου ονειροπόλους, πράττοντες, πιστούς και στοχαστές. Περισσότερο, από όλους αυτούς, όμως, πρέπει να φροντίζεις να έχεις δίπλα σου, αυτούς που βλέπουν τη σπουδαιότητα σου όταν δεν μπορείς να τη δεις μόνος σου. Ένας από αυτούς είναι ο προπονητής. 

Ο προπονητής, λοιπόν, για οποιοδήποτε άθλημα και αν μιλάμε αφιερώνεται στη δουλειά του, διδάσκει ομαδικότητα, δίνει κίνητρα, ακούει, φτιάχνει χαρακτήρες και προσωπικότητες, είναι δεμένος με την ομάδα και ο μεγαλύτερος φαν των αθλητών του. 

Τι άλλο κάνει ο προπονητής; 

Σου λέει αυτά που δεν θέλεις να ακούσεις, σε βάζει να δεις αυτά που δεν θέλεις να δεις και να κάνεις αυτά που δεν θέλεις να κάνεις, ώστε να γίνεις τελικά αυτός που πάντα ήξερες ότι μπορείς να γίνεις.

Είναι και κάποιοι προπονητές που τους χρωστάμε ευγνωμοσύνη και σεβασμό, οι οποίοι από τότε που μας γνώρισαν πίστεψαν σε μας. Είτε το πιστεύεις, είτε όχι, αυτοί προσπαθούν περισσότερο από εμάς για να τα καταφέρουμε. Γίνονται για μας ψυχολόγοι, διατροφολόγοι, φυσικοθεραπευτές, γιατροί, σοφέρ,  σύμβουλοι, φίλοι, σοφοί άνθρωποι και πρότυπα. Μην αναρωτιέσαι το γιατί. Ο κόουτς θα σε πάει στη προπόνηση αν δεν μπορείς να πας ο ίδιος, θα προσπαθεί πάντα να σου ανεβάζει τη ψυχολογία και να έρθει πιο κοντά σε σένα ώστε να τον εμπιστεύεσαι. Αν τραυματιστείς την ώρα της προπόνησης θα προσπαθήσει να σε βοηθήσει. Ας μη ξεχνάμε βέβαια ότι πάντα θα σε συμβουλεύει για την αγωνιστική σου πορεία.
Φυσικά οι προπονητές δεν μας διδάσκουν μόνο αυτά. Μας μαθαίνουν να αγαπάμε αυτό που κάνουμε και να διασκεδάζουν το κάθε αγώνα μας. Μας μαθαίνουν να ξεπερνάμε τα όρια μας και να μη τα παρατάμε, ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο αν προσπαθείς και το πιστέψεις. Και πάνω από όλα πρέπει να βάζεις στόχους. Για αυτό και τους χρωστάμε πολλά ευχαριστώ. Ίσως να μη τα λέμε γιατί τα θεωρούμε δεδομένα, όπως ίσως και τον προπονητή. Κατά βάθος κατανοούμε, όμως, την δουλεία του και τις υπεράνθρωπες προσπάθειες. Μάλλον θα έπρεπε να το δείχνουμε περισσότερο....

Ας μη ξεχνάμε ότι ο προπονητής κάνει την ομάδα και όχι η ομάδα τον προπονητή (στα αθλήματα εκτός του ποδοσφαίρου τουλάχιστον). Μάλλον ήρθε η ώρα να πω και εγώ ένα ευχαριστώ τον προπονητή μου που πίστεψε σε μένα και με έκανε να καταφέρω περισσότερα από όσα φανταζόμουν. Μου έχει μείνει και μια χαρακτηριστική ατάκα ενός παλιού μου προπονητή σχετικά με αυτό. Όταν του είπα "δεν μπορώ", μου απάντησε: " Τι θα πει δεν μπορείς; Για να σε λέω να το κάνεις μπορείς, εγώ ξέρω τι μπορείς, όχι εσύ". Τελικά είχε δίκιο και εγώ δεν ξαναείπα "δεν μπορώ".