Όταν ταξιδεύεις με κλειστά μάτια.

Είναι φορές που θέλεις να κάνεις ένα μικρό ταξίδι, να μείνεις λίγο μόνος και να κάτσεις σε ένα ήσυχο μέρος και να ακούσεις τον αέρα, να μυρίσεις τη θάλασσα, να δεις τον ουρανό, να γίνεις με λίγα λόγια, λίγο τρελός για μερικές ώρες. Να κλείσεις τα μάτια και να ταξιδέψεις. Θα σου πω κάτι που ίσως δεν το έχεις παρατηρήσει. 

Τα μάτια δεν τα κλείνουμε μόνο όταν κοιμόμαστε!

Σοκ;

Τα μάτια, λοιπόν, τα κλείνουμε όταν νιώθουμε μερικά από τα πιο έντονα συναισθήματα. (φόβο, χαρά, προσμονή, ελπίδα, αγάπη). Δυο βλέφαρα κατεβαίνουν και από τη μια στιγμή στην άλλη μεταφέρεσαι κάπου αλλού. Όταν κλείνεις τα μάτια ταξιδεύεις σε μέρη  που θα ήθελες να βρίσκεσαι, σε αγκαλιές, σε τόπους, σε πρόσωπα που δεν είσαι σίγουρος για ποιον λόγο τα παραμορφώνει με το καιρό το μυαλό σου. Έχεις μάθει πως όλα αυτά τα ωραία συμβαίνουν απλά με το κλείσιμο των ματιών σου. Μερικές φορές ίσως να θέλεις να τα γράψεις και όλα αυτά που έζησες με κλειστά μάτια, πάνω στις σελίδες ενός βιβλίου ή τετραδίου. Το πιο παράξενο είναι που συχνά, ενώ ταξιδεύεις με κλειστά μάτια σου έρχεται η ξαφνική επιθυμία να χαμογελάσεις.

Και αυτό το ταξίδι επαναλαμβάνεται πολλές φορές κατά τη διάρκεια της μέρας και όχι απαραίτητα με κλειστά τα μάτια. Αυτά κλείνουν όταν σου έρχονται τα δυνατά συναισθήματα.

Ας πούμε όταν ακούς μουσική εκείνες τις ώρες που περπατάς στο δρόμο, όταν κάνεις διάλειμμα και οι φίλοι σου δεν είναι εκεί κοντά για να τα πείτε. Ακόμη όταν είναι πολλά άτομα γύρω σου αλλά εσύ δεν θέλεις να μιλήσεις με κανέναν. Και εκείνη τη στιγμή που παίζει το ιδανικό τραγούδι, κλείνεις τα μάτια και ταξιδεύεις σε όλα αυτά που σε έφεραν εδώ σήμερα και σε έκαναν αυτό που είσαι. Απλά κλείνεις τα μάτια και η μουσική σε παρασέρνει και σε οδηγεί σε άλλους τόπους, σε τόπους που αυτή διαλέγει να σε πάει και απλά για εκείνα τα λίγα δευτερόλεπτα ξεχνάς τα πάντα και δεν έχεις επαφή με τους γύρω σου.

Όταν κάθεσαι κάτω από τη βροχή. Εκείνες οι φορές που βρέχει και εσύ επιλέγεις να κλείσεις την ομπρέλα αν την έχεις μαζί σου ή να βγάλεις τη κουκούλα αν φοράς, να σηκώσεις το κεφάλι ψιλά, να κοιτάξεις για μερικά δευτερόλεπτα τον ουρανό και μετά να κλείσεις τα μάτια και να πας σε έναν άλλο κόσμο. Εκείνες τις στιγμές θέλεις να βραχεί και το μέσα σου και και καθαρίσει, σκέφτεσαι τι έχεις κάνει λάθος και για αυτό έχεις το κεφάλι στραμμένο προς τα πάνω, γιατί ξέρεις πως μετά τη βροχή βγαίνει ο ήλιος και καθαρίζει ο ουρανός, γιατί ξέρεις ότι θα ακολουθήσει κάτι καλό.

Όταν σε αγκαλιάζουν τα άτομα που είτε σου κατεβάζουν, είτε σου ανεβάζουν τους παλμούς και εσύ κλείνεις για μια στιγμή τα μάτια και ταξιδεύεις, αφήνεσαι σε κάτι διαφορετικό. 

Όταν κάνεις μπάνιο. Δεν ξέρω αν υπάρχει εξήγηση αλλά το μπάνιο είναι το καλύτερο μέρος για να σκεφθείς. Το καυτό νερό της ντουζιέρας σε βοηθάει να σκεφθείς και να ταξιδέψεις καλύτερα. Είναι ακόμη καλύτερο και από τη βροχή. Στο μπάνιο σου έρχονται λύσεις για προβλήματα, λόγια που έπρεπε να είχες πει, όνειρα και σχέδια για το μέλλον, ακόμη και η λύση στο πρόβλημα των μαθηματικών της τρίτης λυκείου ή κάποια λύση για το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Τέλος όταν μυρίζεις κάτι όμορφο, όπως κάτι φαγώσιμο, μια κολόνια, ένα λουλούδι, έναν άνθρωπο. Κάτι που όταν το μυρίζεις η μέρα σου αλλάζει και σου έρχονται όμορφες εικόνες στο μυαλό. 

Λένε πως οι άνθρωποι που δεν έχουν μια αίσθηση, έχουν ενισχυμένες όλες τις υπόλοιπες. Πάνω σε αυτό θα βασιστώ και θα σε συμβουλέψω να ξανακλείσεις τα μάτια και να παρατηρήσεις πως οι μυρωδιές αυτές είναι πιο έντονες. Τόσο μαγικές είναι που σε φέρνουν και εικόνες στο μυαλό. Περιέχουν μια δόση ελευθερίας και έχουν την ικανότητα να φέρνουν διαφορετικές σκέψεις σε κάθε άτομο. 

Τελικά η μαγεία είναι αληθινή και κρύβεται στα πιο περίεργα μέρη και σε μέρη που δεν θα έψαχνες ποτέ. Φτάνει μονάχα να κλείσεις τα μάτια και θα τη προσέξεις.

Από την άλλη για όσους δεν πιστεύουν στη μαγεία, θα συμπληρώσω ότι για το κλείσιμο των ματιών ευθύνεται ο εγκέφαλος, σύμφωνα με τους γνωστικούς ψυχολόγους του πανεπιστημίου του Λονδίνου και το πείραμα που πραγματοποίησαν, απέδειξαν πως τα ανθρώπινα μυαλά δεν είναι ικανά να επεξεργαστούν οπτικά δεδομένα την στιγμή που αντλούν έντονες αισθήσεις.
Το πόρισμα που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση της πειραματικής ψυχολογίας ήταν πως όταν οι άνθρωποι εστιάζουν πραγματικά σε μια εικόνα, η ευαισθησία τους στα ερεθίσματα που δέχονται οι υπόλοιπες αισθήσεις μειώνεται. Ο εγκέφαλος, λοιπόν, που το έχει εντοπίσει αυτό, κλείνει τα μάτια σαν μια αντανακλαστική κίνηση ώστε να δώσει στο όνειρο την ανάλογη αντίσταση και έτσι να το απολαύσουμε.