Δεν θέλω δρόμους, θέλω καλντερίμια και πεζόδρομους, αγρίμια, αντί για παρανόμους, δεν θέλω κλέφτες και αστυνόμους στο κόσμο αυτό.
Δεν θέλω φώτα, θέλω του φεγγαριού το φως και όλα τα αστέρια.
Δεν θέλω μαξιλάρι, παρά μόνο το δυο σου χέρια.
Δεν θέλω όλους αυτούς που με κρατάνε σοβαρό.
Δεν θέλω αμάξια, εργοτάξια, ρύπους και καυσαέρια στη γη όπου πατώ.
Δεν θέλω να μη ξέρω τι έχω και τι θέλω και τι ποθώ, θέλω μόνο τη καρδιά και το ένστικτο να έχω για οδηγό. Αυτά ξέρουν καλύτερα από όλους τι είναι το σωστό.
Δεν θέλω πολιτισμό. Ο πολιτισμός είναι η καταπίεση των ενστίκτων και εμένα να μου λείπει τέτοιο βασανιστήριο για να φαίνομαι καλός στα μάτια του κόσμου.
Δεν θέλω κλίκες, ίντριγκες και μέσον, δεν θέλω να βλέπω συμφέροντα και διαφθορές. Δεν θέλω να βλέπω ούτε απάτες, εκβιασμούς και να ακούω διαταγές και εντολές. Δεν θέλω καν να έχω κάποιον να λέω αφεντικό. Τα λεφτά φταίνε για όλα. Δεν θέλω ούτε λεφτά και κρίσεις. Τα λεφτά σκοτώνουν το κόσμο. Δεν θέλω ούτε ειδήσεις. Σκέτη προπαγάνδα είναι.
Δεν θέλω το διεφθαρμένο κόσμο που μου δίνετε και λέτε πως πρέπει να τον αλλάξω εγώ. Που λέτε οι νέοι πρέπει να αλλάξουν ότι δεν καταφέραμε εμείς. Μα εσείς δεν προσπαθήσατε καν. Το αντίθετο μάλιστα. Βάλατε και εσείς το χέρι σαν για να γίνει λίγο ακόμη άσχημος.
Και γιατί εγώ τώρα να μη γυρίσω τις πλάτες μου στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε; Αφού η ιστορία σαν ανήκει, σαρώστε το λοιπόν. Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη μέρη που η διαφθορά δεν τα έχει πλησιάσει ακόμη. Μέρη που είναι κρυφά και μαγικά, μέρη που σε πάνε μόνο τα πόδια ή πλοία των ονείρων. Και υποσχεθείτε ότι θέλετε για το μέλλον. Εγώ ξέρω τι θέλω και τι όχι. Θα μείνω μονάχος στο παρόν μου να σώσω οτιδήποτε κι αν σώζεται για το τώρα. Για να περνάω καλά όπως θα πρεπε. Με όλες τις συνέπειες. Μετά κάντε ότι θέλετε.
Δεν θέλω ψεύτικους και δειλούς ανθρώπους δίπλα μου. Γίνατε δειλοί, τόσο μάλιστα που τώρα φοβάστε να κάνετε το αυτονόητο, να είστε αληθινοί. Στρίψτε όπως είστε και φύγετε. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.
Θέλω καθρέπτες στους δρόμους για να βλέπω ουρανό.
Θέλω να ακούσω ένα παράξενο τραγούδι που να λέει ότι έχω αυτή τη στιγμή στο κεφάλι μου.
Θέλω ένα αυτοκίνητο ανοιχτό στη παραλία και από πάνω του μαύρο ουρανό πλημμυρισμένο με αστέρια. Χωρίς φώτα και βλακείες. Το φεγγάρι δίνει όσο φως χρειαζόμαστε.
Θέλω μια βόλτα ξυπόλητοι σε αυτή τη παραλία και μια παρέα που δεν χρειάζεται κανείς τους να μιλάει. Μονάχα ο καθένας να κοιτάει όπου γουστάρει.
Δεν θέλω φώτα, θέλω του φεγγαριού το φως και όλα τα αστέρια.
Δεν θέλω μαξιλάρι, παρά μόνο το δυο σου χέρια.
Δεν θέλω όλους αυτούς που με κρατάνε σοβαρό.
Δεν θέλω αμάξια, εργοτάξια, ρύπους και καυσαέρια στη γη όπου πατώ.
Δεν θέλω να μη ξέρω τι έχω και τι θέλω και τι ποθώ, θέλω μόνο τη καρδιά και το ένστικτο να έχω για οδηγό. Αυτά ξέρουν καλύτερα από όλους τι είναι το σωστό.
Δεν θέλω πολιτισμό. Ο πολιτισμός είναι η καταπίεση των ενστίκτων και εμένα να μου λείπει τέτοιο βασανιστήριο για να φαίνομαι καλός στα μάτια του κόσμου.
Δεν θέλω κλίκες, ίντριγκες και μέσον, δεν θέλω να βλέπω συμφέροντα και διαφθορές. Δεν θέλω να βλέπω ούτε απάτες, εκβιασμούς και να ακούω διαταγές και εντολές. Δεν θέλω καν να έχω κάποιον να λέω αφεντικό. Τα λεφτά φταίνε για όλα. Δεν θέλω ούτε λεφτά και κρίσεις. Τα λεφτά σκοτώνουν το κόσμο. Δεν θέλω ούτε ειδήσεις. Σκέτη προπαγάνδα είναι.
Δεν θέλω το διεφθαρμένο κόσμο που μου δίνετε και λέτε πως πρέπει να τον αλλάξω εγώ. Που λέτε οι νέοι πρέπει να αλλάξουν ότι δεν καταφέραμε εμείς. Μα εσείς δεν προσπαθήσατε καν. Το αντίθετο μάλιστα. Βάλατε και εσείς το χέρι σαν για να γίνει λίγο ακόμη άσχημος.
Και γιατί εγώ τώρα να μη γυρίσω τις πλάτες μου στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε; Αφού η ιστορία σαν ανήκει, σαρώστε το λοιπόν. Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη μέρη που η διαφθορά δεν τα έχει πλησιάσει ακόμη. Μέρη που είναι κρυφά και μαγικά, μέρη που σε πάνε μόνο τα πόδια ή πλοία των ονείρων. Και υποσχεθείτε ότι θέλετε για το μέλλον. Εγώ ξέρω τι θέλω και τι όχι. Θα μείνω μονάχος στο παρόν μου να σώσω οτιδήποτε κι αν σώζεται για το τώρα. Για να περνάω καλά όπως θα πρεπε. Με όλες τις συνέπειες. Μετά κάντε ότι θέλετε.Δεν θέλω ψεύτικους και δειλούς ανθρώπους δίπλα μου. Γίνατε δειλοί, τόσο μάλιστα που τώρα φοβάστε να κάνετε το αυτονόητο, να είστε αληθινοί. Στρίψτε όπως είστε και φύγετε. Τίποτα παραπάνω, τίποτα λιγότερο.
Θέλω καθρέπτες στους δρόμους για να βλέπω ουρανό.
Θέλω να ακούσω ένα παράξενο τραγούδι που να λέει ότι έχω αυτή τη στιγμή στο κεφάλι μου.
Θέλω ένα αυτοκίνητο ανοιχτό στη παραλία και από πάνω του μαύρο ουρανό πλημμυρισμένο με αστέρια. Χωρίς φώτα και βλακείες. Το φεγγάρι δίνει όσο φως χρειαζόμαστε.
Θέλω μια βόλτα ξυπόλητοι σε αυτή τη παραλία και μια παρέα που δεν χρειάζεται κανείς τους να μιλάει. Μονάχα ο καθένας να κοιτάει όπου γουστάρει.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου