Γιατί μισούμε οι άνθρωποι;

Ποτέ μου δεν κατάλαβα τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να μισούν ο ένας τον άλλο. Προδοσία, απόγνωση, απελπισία, εκδίκηση όλα συντελούν στη ρήξη της σχέσης μεταξύ δύο ανθρώπων. Και θεωρείται φυσιολογικό όταν πληγωθείς, να θες να διακόψεις κάθε επαφή με το άτομο που σε πλήγωσε.

 Το πρόβλημα ξεκινάει από κει και πέρα. Όταν δεν σου φτάνει απλά η απομάκρυνση, αλλά θες αντίποινα, θες να πληγώσεις και εσύ με τη σειρά σου.    "Οφθαλμός αντί οφθαλμού" 

Στην παραπάνω κατάσταση υπάρχει μια σχέση δράσης-αντίδρασης, όπου η μια πράξη επιφέρει την επόμενη. Το να βρεθείς σε αυτή την κατάσταση μπορώ να το αντιληφθώ και ίσως να φαίνεται ως η μοναδική λύση σε ορισμένους.

Ωστόσο, υπάρχουν και άλλοι τους οποίους δεν κατάλαβα ποτέ. Πρόκειται για τους ανθρώπους που σε αντιπαθούν (ή και ορισμένες φορές, μισούν) χωρίς λόγο και αιτία. Πιστεύω πως όλοι ξέρουμε τουλάχιστον ένα άτομο που δεν μας συμπαθεί ακόμα και χωρίς να μας έχει γνωρίσει, μόνο από αυτά που έχει ακούσει για εμάς. Σε αυτή την περίπτωση, όμως, δεν μπορεί να ξέρει πόσα από αυτά είναι αλήθεια και πόσα ψέματα. Ξέρω πως είναι άτομα που θεωρούσες φίλους να σου γυρνάνε την πλάτη και να διαδίδουν φήμες για σένα χωρίς να έχεις δώσει ποτέ κανένα δικαίωμα. Αλλά γιατί;
Γιατί μισούμε οι άνθρωποι; 

Ποτέ μου δεν κατάλαβα τι είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να στρέφονται ο ένας εναντίον του άλλου. Τι έχουμε να χωρίσουμε άραγε; Πρόκειται για ζήλια, εγωισμό, ανάγκη για προσοχή, τι; Και πότε το αποκτάμε, αυτή τη φωνή στο πίσω μέρος του μυαλού μας που αντί για λογική μας παροτρύνει σε κακό;

Λυπάμαι, μα δεν το καταλαβαίνω.