Οι αφελής άνθρωποι παρεξηγούνται

Είμαστε και εμείς που δενόμαστε πολύ εύκολα με τους ανθρώπους. Μια κατηγορία μόνοι μας, υπερβολικά κοινωνικά και εξωστρεφή όντα που ανοίγονται εύκολα στους άλλους και μοιράζονται τα πάντα δίχως να κρατούν μυστικά, εγωισμούς και ντροπές. 

Εμείς, λοιπόν, συχνά παρεξηγούμαστε. 

Έρχεται και το παράδειγμα.

Εγώ έχω συνηθίσει να κάνω περισσότερο παρέα με κορίτσια για διάφορους λόγους. Στις αρχές που ήρθα στη πόλη και έψαχνα παρέες κάποιες νόμιζαν ότι τις την έπεφτα.
Κάτι παρόμοιο γίνεται και από τη μεριά των κοριτσιών. Αναφέρομαι στην ίδια κατηγόρια ανθρώπων που ανοίγεται εύκολα. Τα αγόρια που έτυχε να βγουν, πίστευαν πως αυτές θέλανε κάτι παραπάνω, ενώ στη πραγματικότητα και αυτές έψαχναν για παρέα.

Ρε παιδιά....

Άμα θέλαμε κάτι παραπάνω θα σας το λέγαμε ή θα το δείχναμε με τρόπο που θα το καταλάβαινε ο καθένας.

So simple!

Ας κρατήσουμε, όμως, καλύτερα τις ιστορίες για τον εαυτό μας.

Καλύτερα να επικεντρωθούμε στον τρόπο σκέψης αυτής της κατηγορίας.

Είναι αλήθεια ότι είμαστε κάτι διαφορετικό από αυτό που έχεις συνηθίσει.

Το ξέρω!
Όπως επίσης ξέρω ότι σε τρομάζει αυτό. Πιστεύεις πως θέλουμε κάτι από σένα, είτε αυτό είναι πληροφορίες, είτε βοήθεια, είτε εκμετάλλευση.

Και, όμως, δεν είναι τίποτα από αυτά. 

Μας αρέσει να γνωρίζουμε ανθρώπους και να μιλάμε. Να μιλάμε για εμάς και να ακούμε τους άλλους να μιλούν για τον εαυτό τους.
Έτσι!
Επειδή μας αρέσει.
Δεν κρατάμε ποτέ μυστικά, δεν μας αρέσει να έχουμε μυστικά άλλωστε γιατί πιστεύουμε πως δεν έχουμε και τίποτε να κρύψουμε.
Είμαστε πάντα ειλικρινής και δεν ντρεπόμαστε για τίποτε από όσα έχουμε κάνει.
Αυτοί είμαστε και σίγουρα έχεις γνωρίσει πολλούς από εμάς και σίγουρα έχεις απομακρύνει κάποιους από αυτούς γιατί σε τρόμαζε η συμπεριφορά τους. 

Βέβαια κάτι που δεν είπα....

Εμάς συχνά μας εκμεταλλεύονται επειδή ξέρουν ότι δύσκολα θα πούμε όχι. Ξέρουν αν πατάνε πάνω στην αφέλεια που μας διακατέχει. Δεν πειράζει όμως. Όταν το καταλάβουμε φεύγουμε χωρίς να κρατάμε κακία.
Δεν επιστρέφουμε όμως.
Έχουμε και έναν σεβασμό προς τον εαυτό μας.

Τώρα που έμαθες τόσα για αυτή τη κατηγορία, ελπίζω να άλλαξες απόψεις για αυτήν και για εμάς

Για εμάς που έχουμε μάθει να βλέπουμε μόνο το καλό στους ανθρώπους. Που δεν πιστεύουμε πως υπάρχουν κακοί άνθρωποι, μόνο λάθος επιλογές. Για εμάς που ακόμη πιστεύουμε στη μαγεία και πως όλοι είμαστε μια οικογένεια. Μια οικογένεια ανθρώπων που αν χρειαστεί ένας βοήθεια, οι άλλοι θα τρέξουν. Για εμάς που εμπιστευόμαστε εύκολα και δεν φοβόμαστε κανέναν. Όχι επειδή είμαστε δυνατοί, αλλά επειδή δεν πιστεύουμε ότι υπάρχουν διεφθαρμένοι άνθρωποι που θα προσπαθήσουν να μας βλάψουν.
Βλακεία; Ίσως, αλλά έτσι έχουμε μάθει. Έχουμε μάθει να ζούμε σαν παιδιά και να διατηρούμε την παιδική αφέλεια που ποτέ δεν χάσαμε.