Στους δημιουργικούς ανθρώπους πάντα θα λείπει κατι

Είναι κάποιοι άνθρωποι ιδιαίτερα δημιουργικοί. Κάποιοι από δαύτους γράφουν, άλλου ζωγραφίζουν, άλλοι τραγουδούν, άλλοι συνθέτουν, άλλοι κατασκευάζουν μικρά ή μεγάλα έργα και άλλοι φτιάχνουν προγράμματα στον υπολογιστή. Όλα είναι μια μορφή τέχνης, γι αυτό και εγώ τους αποκαλώ καλλιτέχνες. Σίγουρα θα γνωρίζεις πολλούς τέτοιους. Δεν βγαίνουν συχνά, έχουν την τάση να κάθονται σπίτι τους και να ξενυχτούν. Δεν εκφράζονται με λόγια αλλά με το είδος της τέχνης που ασχολούνται, είναι μετριόφρων και κρατούν χαμηλό προφίλ. 
Βασικό τους ελάττωμα είναι η γκρίνια. Είναι γεμάτοι παράπονα και δεν τους αρέσει να κάνουν παρέα με πολλούς. Συνήθως παρατάνε όσους δεν έχουν ίδιες απόψεις με τις δικές τους γιατί είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα βρεθούν σε σύγκρουση, ενώ παράλληλα ξενερώνουν να κάνουν παρέα με άτομα που δεν τους γεμίζουν και δεν ψήνονται ούτε οι ιδιοι να συμβιβαστούν. Θα μαζέψουν τα πράγματα τους, θα φύγουν και θα πάνε κάπου να κάνουν ότι τους γεμίζει. Προτιμούν να είναι μόνοι από το να είναι με άτομα που δεν περνούν καλά μαζί τους.

Το point είναι ότι αυτοί οι δημιουργικοί άνθρωποι δεν νιώθουν ποτέ γεμάτοι. Πάντα κάτι θα τους λείπει, είτε αυτό είναι φίλος, είστε σύντροφος, είτε ταξίδι, είτε κάτι άλλο. 
Όταν νιώσουν γεμάτοι και ολοκληρωμένοι παύουν να δημιουργούν. 
Άμα γνωρίζεις τέτοια άτομα θα το έχεις προσέξει και εσύ.
Τις περιόδους που έχουν κέφια και πολλές χαρές αφήνουν στην άκρη τις καλλιτεχνικές τους δραστηριότητες. Αντίθετα το διάστημα που έχουν τα " κάτω τους" ξενυχτούν περισσότερο και δημιουργούν όμορφα πράγματα. Ίσως είναι  επειδή αυτό το κενό που νιώθουν τους δίνει έμπνευση. Ούτε οι ίδιοι μπορούν να το εξηγήσουν...
Απλά όταν έχουν τα κάτω τους, απομακρύνονται από μόνοι τους από τους ανθρώπους, κλείνονται στον εαυτό τους και σκέφτονται. Και για να μη καούν από την φόρτωση συναισθημάτων εκτονώνονται σε κάτι που τους εκφράζει. Συνήθως αυτή η εκφραστικότητα τους κάνει να νιώθουν καλύτερα και τους βγάζει από τη "σπηλιά" τους. Έτσι αλλάζει πρόσωπα η θλίψη. Έτσι έχουν μάθει να λειτουργούν. Έτσι κι αλλιώς κανένας "αληθινός" άνθρωπος δεν μπορεί να χαμογελάει όλη την ώρα. Η διαφορά είναι πως αυτοί είναι πιο συναισθηματικοί, αλλά λιγότερο εκδηλωτικοί και δεν προδίδουν τα αισθήματα τους. Μονάχα αν νιώσουν ότι το κλίμα δεν τους σηκώνει, θα σηκωθούν και θα φύγουν. Ίσως και αυτός να είναι ο λόγος που βρίσκουν πράγματα να εκφραστούν όταν είναι down. Για να βγάλουν από μέσα τους ότι τους βαραίνει.

Το πρόβλημα είναι ότι με τίποτα δεν είναι ευχαριστημένοι. Πάντα θα θέλουν περισσότερα και για αυτό πάντα θα τους λείπει κάτι. Αυτός είναι και ο λόγος που θα ξενυχτούν κάνοντας τα δικά τους και εσύ ίσως τύχει να βρεθείς ξύπνιος κάποια στιγμή μετά τις 3 και να δεις αναμμένο το φως του δωματίου τους ή το πράσινο κύκλο στο μέσετζερ που τους δείχνει ενεργούς. Δεν είναι κακό αυτό που κάνουν. Έτσι έχει προχωρήσει ο πολιτισμός. Απλά, άμα τους δεις να φεύγουν νωρίς ή να κάθονται μόνοι μη πεις πως δεν έχουν ζωή. Προφανώς προτιμούν να τη περάσουν με διαφορετικό τρόπο χωρίς συμβιβασμούς.

Ωστόσο έχουν και θετικά χαρακτηριστικά. Είναι ανοιχτοί σε κάθε είδος νέας εμπειρίας, έχουν αυτοπεποίθηση, όραμα, ευελιξία στις αντιξοότητες, στόχους, κίνητρα,εσωτερικό έλεγχο, ευαισθησία και ανεξαρτησία. Έχουν την ικανότητα να ρισκάρουν και αποδέχονται την καταστροφή, Προτιμούν την πολυπλοκότητα και την αντισυμβατικότητα. Είναι γεννημένοι επαναστάτες και σκέφτονται διαφορετικά. Μισούν τους κανόνες, βαριούνται εύκολα, κάνουν πολλά λάθη, αλλάζουν γνώμη συχνά, δουλεύουν μόνοι και σκέφτονται με την καρδιά τους!
 Αντλούν την έμπνευση τους από τα πιο άκυρα αντικείμενα τις πιο άκυρες στιγμές. Δεν ψάχνουν την έμπνευση. Έρχεται μόνη της. Ονειροπολούν πολύ. Είναι δίπλα σας, τους μιλάτε και αυτοί ταξιδεύουν αλλού και σας γράφουν. Όσες φορές και να τους το πείτε αυτοί εκεί. Είναι πολύ αθώοι και βλέπουν το κόσμο από τα μάτια ενός παιδιού. Ίσως αυτό να είναι και η πηγή έμπνευσης τους. Μπορεί να βαριούνται εύκολα όπως είπα αλλά ένα καλό τους χαρακτηριστικό είναι ότι προσπαθούν πολύ. 
Δεν ανησυχούν καθόλου για τις συνέπειες των πράξεων τους και είναι πάντα πρόθυμοι να ρισκάρουν. Ναι αναφέρθηκα ξανά στο ρίσκο, αλλά δεν είχα τονίσει πόσο αδιάφοροι είναι για τις συνέπειες. Κάτι άλλο που σίγουρα έχει προσέξει κάποιος που γνωρίζει τέτοια άτομα είναι πως όταν ασχολούνται με τα δικά τους ξεχνάνε να φάνε, να πιουν, να κοιμηθούν.

Τελικά δεν είπαμε μόνο για θετικά...


Σχόλια