Ο κόσμος είναι γαμάτος, αλλά γaμιέτaι κιόλας. Κάποιες φορές δεν πειράζει να πιστεύουμε σε ένα ψέμα. Αρκεί να μας οδηγήσει σε κάτι ωραίο. Εγώ συνέχεια μπερδευόμουν με αυτούς που εμπιστευόμουν και για αυτό ζούσα και σε μια εικονική πραγματικότητα, την δική μου πραγματικότητα. Νόμιζα πως οι άνθρωποι που είχα δίπλα μου θα είναι πάντα εκεί, μα τώρα δεν είναι και δεν θέλουν να είναι. Και αυτό επειδή δεν νιώθει κανείς Ο έρωτας είναι για αυτούς που ποντάρουν εμμονικά το χαρτί του και εσύ δεν είσαι τέτοιο άτομο. Είσαι από τους ανθρώπους που εμφανίζεσαι, χαλάς την ψυχολογία του άλλου και μετά φεύγεις. Έχεις μπερδέψει τον έρωτα με εφήμερους ενθουσιασμούς. Δεν πρέπει είσαι με κάποιον επειδή μπορείς να ζήσεις μαζί του, αλλά επειδή δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτόν. Πόσο αληθινά είναι τα "καλημέρα" που στέλνεις το πρωί και πόσο αληθινά τα "καληνύχτα" που λες το βράδυ. Δεν αγαπάς. Πως μπορείς να λες σ'αγαπώ ενώ μιλάς με άλλες ή ενθουσιάζεσαι με το κάθε μήνυμα που σου στέλνουν. Είμαι από την γενιά που πρόλαβε την αληθινή αγάπη. Χαιρόμασταν με την χαρά του άλλου και λυπόμασταν με τη λύπη του. Όχι το ανάποδο. Από την γενιά που όταν χάλαγε κάτι το φτιάχναμε και δεν το πετάγαμε. Κοιτάγαμε τον έναν και μοναδικό λόγο για να μείνουμε και ας είχαμε ένα εκατομμύριο λόγους για να φύγουμε. Αν η αγάπη σας είναι αληθινή όσες φορές και να έχετε τσακωθεί δεν θα σταματήσετε να είστε μαζί. Είμαι από την γενιά που είχαμε ακόμη συναισθήματα αλλά και από την γενιά που δυστυχώς προσαρμόστηκε στο σήμερα.
Αν κάποτε βρεις και εσύ έναν άνθρωπο που να σε κάνει να χαμογελάς... που να σε σφίγγει τόσο δυνατά λες και δεν θέλει να φύγεις ποτέ από την ζωή του.. να σε αγαπάει και να το νιώθεις... να σου χαμογελάει και να σου κάνει τη μέρα όμορφη και ας ήταν σκατά πριν δέκα δευτερόλεπτα... να τσακώνεσαι και να μη φοβάσαι να τον χάσεις, να μη βαριέσαι ποτέ μαζί του γιατί κάθε μέρα είναι και μια περιπέτεια, μην τον αφήσεις. Θα έχεις χάσει ένα κομμάτι σου και είναι από αυτά τα κομμάτια που αφήνουν πληγές.
Το θέμα είναι ότι δεν διαλέγουμε ποιον θα ερωτευθούμε και για αυτό κάνουμε λάθη συνέχεια. Στις ερωτικές σχέσεις υπάρχει αυτός που αγαπά κι αυτός που αγαπιέται. Αυτός που αγαπά, ζει την σχέση με πάθος, αφοσίωση και ρομαντισμό. Ο άλλος... απολαμβάνει που τον λατρεύουν. Δεν είναι κακό να αγαπάς. Μη με παρεξηγήσεις, μα ξέρεις κάτι; Όσοι αγαπούν, υποφέρουν πολύ. Εμείς οι άνθρωποι έχουμε αυτό που το λένε ψυχή και αυτό που το λένε ψυχή, πληγώνεται. Αξίζει να πληγωθείς για μερικούς ανθρώπους. Ορισμένα πράγματα αξίζουν μόνο για να τα διηγείσαι όμως.
Λέω εύκολα μια λέξη. το σ' αγαπώ. Μου την δίνει να το ακούω επειδή δεν το πιστεύω και επειδή κρύβει μια ερώτηση. το "μ αγαπάς;" Εγώ το λέω, όμως, εύκολα και ας μη το πιστεύω. Τις περισσότερες φορές, όμως, το εννοώ. Δένομαι εύκολα με ανθρώπους και τους βάζω κατευθείαν στην καρδιά μου, όπως κάνουν και τα παιδιά. Αυτό είναι και το μεγάλο μου πρόβλημα. Μετά δεν μπορώ να τους αποχωριστώ με τίποτα. Δεν μπορώ να ξέρω ότι δεν θα τους ξαναμιλήσω, δεν θα τους ξαναδώ και δε θα έχω νέα τους. Με σκοτώνει. Και αυτό επειδή αγαπώ με όλη μου την καρδιά και ας σε ξέρω λίγο. Δεν είναι ενθουσιασμός. Είναι η παιδική αφέλεια, η αθωότητα και ο ρομαντισμός που η κοινωνία δεν μου στέρησε ακόμη.
Δεν θέλω να γνωρίζω ανθρώπους και να τους χάνω μετά.
Δεν θέλω άλλους προσωρινούς ανθρώπους.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου