Ξέρω μια πόλη μαγεμένη που συνδυάζει βουνό και θάλασσα, μια πόλη που τη φυσάει ο βαρδάρης και δεν φοβάται τίποτα, μια πόλη που όταν λέμε "πάμε για καφέ" εννοούμε βόλτα στη παραλία, ένα μέρος όπου η μπουγάτσα είναι βασικό πρωινό και τα πάρτι δεν τελειώνουν ποτέ! Μια πόλη που όλα είναι μαγικά, ο σχεδιασμός της θυμίζει παραμύθι και όλα τα όνειρα πραγματοποιούνται. Και αν νομίζεις ότι υπερβάλω μάλλον δεν ξέρεις καλά την Σαλονίκη, την πόλη που ενώ γράφεται με δυο "σ" προφέρεται με δύο "λ".
Είναι πολύ περίεργο μέρος, Ένα μέρος με ελάχιστους και πρόχειρα σχεδιασμένους ποδηλατοδρόμους, είναι η πόλη με τα περισσότερα αφανή μνημεία, η πόλη όπου το μετρό δεν τελειώνει ποτέ, η πόλη που αν χαθείς κατεβαίνεις προς τα κάτω και βρίσκεσαι στη παραλία, η πόλη όπου όλοι οι δρόμοι οδηγούν στον λευκό πύργο.
Για αυτή τη πόλη μιλάω, που δεν την έπιασε ακόμη η κρίση και όλα πάνε ακόμη "χαλαρά".
Δεν είναι μόνο η πόλη μαγεμένη, είναι και οι άνθρωποι, οι άνθρωποι που μιλάνε με "σε" και "με"
Τι να σε λέω τώρα... Αυτή η πόλη έχει όλα τα αφού μαζί, έχει τα κάστρα, έχει τη Καμάρα, η οποία διευκολύνει τα ραντεβού από το 306 μ.Χ.. Και αν υπάρχει παράδεισος μη χαίρεσαι, δεν είναι στα μάτια σου, στη Θεσσαλονίκη είναι, την πόλη που όποτε την περπατάς είναι σαν να ζεις ένα όνειρο, μαζί και το μεγάλο σου έρωτα και ας μη τον έχεις βρει.
Και εγώ από εδώ είμαι, από τη πόλη που πανηγυρίζουν στο λευκό, από δω που δεν ξέρουν το "δεν μπορώ να πιω", από δω που μυρίζουμε Θερμαϊκό.
Στο τέλος υπάρχει και βίντεο.
Δεν είναι μόνο η πόλη μαγεμένη, είναι και οι άνθρωποι, οι άνθρωποι που μιλάνε με "σε" και "με"
Τι να σε λέω τώρα... Αυτή η πόλη έχει όλα τα αφού μαζί, έχει τα κάστρα, έχει τη Καμάρα, η οποία διευκολύνει τα ραντεβού από το 306 μ.Χ.. Και αν υπάρχει παράδεισος μη χαίρεσαι, δεν είναι στα μάτια σου, στη Θεσσαλονίκη είναι, την πόλη που όποτε την περπατάς είναι σαν να ζεις ένα όνειρο, μαζί και το μεγάλο σου έρωτα και ας μη τον έχεις βρει.
Στο τέλος υπάρχει και βίντεο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου